Οι σύνδεσμοι

Τα είδη των συνδέσμων




Οι σύνδεσμοι αποτελούν σημαντική πηγή γνώσης, που μας φέρνει κοντά, τόσο στη λογική της γλώσσας, όσο και στη γλώσσα της Λογικής. Και μη βιαστείτε να πείτε ότι όλα αυτά αφορούν τους φιλολόγους!

Ανάλογα με το είδος της σύνδεσης, μπορούμε να κατατάξουμε τους συνδέσμους (τα είδη που είδαμε προηγουμένως) σε δύο βασικές κατηγορίες: τους παρατακτικούς και τους υποτακτικούς.
 
Οι παρατακτικοί σύνδεσμοι συνδέουν ισοδύναμες φράσεις και προτάσεις (κύριες με κύριες, και δευτερεύουσες με δευτερεύουσες).

Οι υποτακτικοί σύνδεσμοι «εισάγουν» δευτερεύουσες προτάσεις. Ονομάζονται «υποτακτικοί», επειδή οι προτάσεις που εισάγουν «υποτάσσονται» στην Κύρια πρόταση.
Με τον σύνδεσμο παρά μπορούμε να δηλώσουμε σύγκριση, αντίθεση, ή εναντίωση.
παρατακτικοί σύνδεσμοι

Τα είδη της σύνδεσης φράσεων
και προτάσεων

Ασύνδετο σχήμα


•  "Πήγα, είδα, νίκησα".

Παρατακτική σύνδεση


•  Ερχόταν και έφευγε κάθε μέρα. [παρατακτική
  Δούλεψα, αλλά δεν είμαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
•  Θα διαβάσεις ή θα πας βόλτα;

Υποτακτική σύνδεση


  Θα σου στείλω μήνυμα όταν ετοιμάσω την εργασία μου.
•  Σε θεωρώ έξυπνο επειδή μαθαίνεις από τα λάθη σου.
Σύνδεση προτάσεων και φράσεων
ÄéÜãñáììá 1
Πρότυπα επιδοτικής αντίθεσης
•  Όχι μόνο ήρθε, αλλά και έμεινε με τις ώρες.
    Εστιάζουμε την προσοχή στην πρόταση: "αλλά και έμεινε με τις ώρες".

•  Όχι μόνο δεν ήρθε στο μάθημα, αλλά και δεν τηλεφώνησε.
    Εστιάζουμε την προσοχή στην πρόταση: "αλλά και δεν τηλεφώνησε")

•  Όχι μόνο πήγε στο χωριό του, αλλά και δεν έφυγε ποτέ πια από εκεί.
  Όχι μόνο δεν ήρθε να βοηθήσει, αλλά και με κορόιδευε που διάβαζα.
•  Όχι μόνο να ξανάρθεις, αλλά και να μείνεις κοντά μου για πάντα.
  Όχι μόνο να μην πας να τον δεις, αλλά ούτε και να του τηλεφωνήσεις.
  Όχι μόνο να φύγεις, αλλά και να μην ξαναπατήσεις εδώ!
  Όχι μόνο να μη διαμαρτύρεσαι, αλλά και να λες κι ευχαριστώ που σε βοηθάω.
Αποφατικά συνδέονται οι προτάσεις που περιέχουν (η μία μόνο ή και οι δύο) άρνηση.

•  Κοίτα με και μη μιλάς.
  Δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα.
•  Ούτε την είδα ούτε την ξέρω.

Η σύνδεση που γίνεται με τους αντιθετικούς συνδέσμους είναι δύο ειδών: απλή και επιδοτική.

Στην απλή αντιθετική σύνδεση, το περιεχόμενο της δεύτερης πρότασης βρίσκεται σε αντιδιαστολή με αυτό της πρώτης.

•  Ήρθα αλλά έλειπες.
•  Σου μιλάω αλλά δεν μ’ ακούς.

Με την επιδοτική αντιθετική σύνδεση, εστιάζουμε την προσοχή του ακροατή ή του αναγνώστη στην πρόταση ή τη φράση που βρίσκεται μετά τον σύνδεσμο "αλλά".

Συμπλεκτικοί και αντιθετικοί σύνδεσμοι




Οι συμπλεκτικοί σύνδεσμοι συνδέουν τις προτάσεις καταφατικά και αποφατικά. Η σύνδεση δηλαδή των προτάσεων είναι καταφατική ή αποφατική.

Καταφατικά συνδέονται οι προτάσεις που δεν περιέχουν καμιά άρνηση.

  Οδηγώ και σε σκέφτομαι.

Ο σύνδεσμος "που"




Ο σύνδεσμος "που" εισάγει κατά κανόνα δευτερεύουσα συμπερασματική ή αποτελεσματική πρόταση.

Δεν πρέπει βέβαια να τον συγχέουμε με την αναφορική αντωνυμία "που" (ο οποίος, η οποία κτλ).

  Ήταν τόσο όμορφη, που όλοι την κοιτούσαν. (Αποτελεσματικός).
  Οι τοίχοι στο διαμέρισμά μας είναι τόσο λεπτοί, που όταν κάνω μια ερώτηση στη γυναίκα μου παίρνω τέσσερις διαφορετικές απαντήσεις. (Αποτελεσματικός).
  Είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της ισότητας στο δημοκρατικό πολίτευμα, που κανείς δεν μπορεί να τον παραβλέψει. (Συμπερασματικός).

Ο σύνδεσμος "ώστε"




1. Όταν ο σύνδεσμος "ώστε" βρίσκεται μετά από τελεία και άνω τελεία,
εισάγει Κύρια συμπερασματική πρόταση.

Θέλω να μου δανείσεις χρήματα.
  Ώστε δεν έχεις τίποτα; Κι εγώ που νόμιζα πως είσαι πλούσιος…

2. Όταν ο σύνδεσμος "ώστε" συνοδεύεται από το μόριο "να" (ώστε να), εισάγει Δευτερεύουσα αποτελεσματική πρόταση.

  Μου είπε τόσα ψέματα, ώστε να μην τον πιστεύω πια.

3. Με τους υπόλοιπους συμπερασματικούς συνδέσμους δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα: Εισάγουν μόνο Κύριες συμπερασματικές προτάσεις.

Η διαφορά των (τελικών) συνδέσμων "να" και "για να"



Με τον τελικό σύνδεσμο "για να" εκφράζουμε σκοπό ("τέλος", στην αρχαία ελληνική σημαίνει "σκοπός").
 
Με τον σύνδεσμο "να" εκφράζουμε άλλοτε σκοπό και άλλοτε επιθυμία-βούληση.
Θα πρέπει βέβαια να προσέχουμε τη σημασία του ρήματος της Κύριας πρότασης.
Ο τελικός σύνδεσμος έχει βουλητική σημασία, όταν το ρήμα της πρότασης εκφράζει επιθυμία ή προσταγή.

  Πιες καφέ για να μη σε πάρει ο ύπνος (σκοπός).
   Ήρθα να σε δω (σκοπός).
  Θέλω να σε ξαναδώ (επιθυμία).
  Θέλει να μάθω τα λάθη του (επιθυμία) για να μην κάνω κι εγώ τα ίδια (σκοπός).

Η διαφορά συμπερασματικών
και αποτελεσματικών προτάσεων




Δημιουργείται συνήθως η εντύπωση πως οι λέξεις συμπέρασμα και αποτέλεσμα είναι συνώνυμες· ότι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι επόμενο λοιπόν να συγχέονται όχι μόνο οι αποτελεσματικοί με τους συμπερασματικούς συνδέσμους, αλλά και οι αποτελεσματικές με τις συμπερασματικές προτάσεις.
 
Η σύγχυση αυτή επιτείνεται από το γεγονός ότι οι σύνδεσμοι "ώστε" και "που", οι οποίοι εισάγουν αυτές τις προτάσεις, είναι ταυτόχρονα συμπερασματικοί και αποτελεσματικοί.
Όταν όμως αποσαφηνίσουμε τι σημαίνει συμπέρασμα και τι αποτέλεσμα, θα είναι εύκολο να καταλάβετε τη διαφορά που υπάρχει τόσο μεταξύ αυτών των δύο λέξεων, όσο και μεταξύ των συμπερασματικών και των αποτελεσματικών προτάσεων.

Συμπέρασμα: Είναι μια κρίση, μια γνώμη, για την υποστήριξη ή απόδειξη της οποίας διατυπώνουμε μια ή περισσότερες προτάσεις. Με τις προτάσεις αυτές προσπαθούμε να δείξουμε την ορθότητα τής γνώμης (του συμπεράσματός μας).

Αποτέλεσμα: Είναι ένα γεγονός, το οποίο θεωρούμε κατάληξη ενός άλλου γεγονότος (που αποτελεί την αιτία) ή μιας σειράς γεγονότων.

Συμπέρασμα



  "Σας αρέσει το ψητό αρνί;"
•  "Σας αρέσει ο πατσάς;"

Όπως και αν απαντήσετε σ’ αυτές τις ερωτήσεις, έχετε εκφράσει μια κρίση, μια γνώμη. Μπορεί να απαντήσετε μονολεκτικά: με ένα "ναι" ή με ένα "όχι".

"Όχι, δεν μου αρέσει το ψητό αρνί".
"Ναι, μου αρέσει ο πατσάς".

Σε περίπτωση που σας ρωτήσουν "γιατί δεν σας αρέσει" ή "γιατί σας αρέσει ο πατσάς", είναι βέβαιο ότι θα έχετε να παρουσιάσετε μια ή περισσότερες προτάσεις, οι οποίες θα δείχνουν τον λόγο ή τους λόγους που σας οδήγησαν σ’ αυτό το συμπέρασμα: να σας αρέσει ή να μην σας αρέσει το εν λόγω έδεσμα.
Με άλλα λόγια, με τις συμπερασματικές προτάσεις διατυπώνουμε μια κρίση –-μια γνώμη-– η οποία προκύπτει λογικά από μια ή περισσότερες προτάσεις που προηγήθηκαν με σκοπό να την στηρίξουν· να δείξουν ότι η γνώμη μας (αυτή που περιέχει η συμπερασματική πρόταση) δεν είναι αυθαίρετη.

Στο παράδειγμα που ακολουθεί, βλέπετε με υπογραμμισμένους τους συμπερασματικούς συνδέσμους και τις συμπερασματικές προτάσεις που εισάγουν.
Λέμε συνήθως για ένα συμπέρασμα:

•  Οδηγούμαι στο συμπέρασμα.
  Καταλήγω στο συμπέρασμα.
  Είναι σωστό το συμπέρασμά σου.
  Αυτό το συμπέρασμα είναι λανθασμένο.
  Βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα.
•  Οδηγούμαι σε παράλογα συμπεράσματα.
•  Βγάζω βιαστικά συμπεράσματα.
  Αυτά είναι πρόωρα συμπεράσματα.

Αν εξαιρέσουμε τις αριθμητικές πράξεις, σε καμιά άλλη περίπτωση δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα αποτέλεσμα "σωστό", "αυθαίρετο", "παράλογο", κτλ.
 
Για ποιο λόγο; Επειδή το αποτέλεσμα αναφέρεται πάντα σε γεγονότα.

Αποτέλεσμα



Το αποτέλεσμα είναι ένα γεγονός· μια πραγματική κατάσταση. Όταν παρουσιάζουμε ένα γεγονός, περιγράφουμε κάτι που συνέβη ή συμβαίνει στο παρόν.

Για παράδειγμα, αν έχετε βρεθεί σ' αυτή την ιστοσελίδα και διαβάζετε αυτή την περίοδο, έχουν συμβεί δύο γεγονότα. Το πρώτο: ανοίξατε αυτή την ιστοσελίδα. Και το δεύτερο: διαβάζετε.

Η πρόταση λοιπόν που περιγράφει ένα αποτέλεσμα, ουσιαστικά παρουσιάζει ένα γεγονός: είναι μια αποτελεσματική πρόταση.

Η πρόταση που προηγείται μπορεί να παρουσιάζει ένα άλλο γεγονός (το οποίο αποτελεί την αιτία), ή μια γνώμη-κρίση.
1.  Χιόνισε τόσο πολύ, [γεγονός-αιτία]
     που ήταν δύσκολο να κινηθεί το αυτοκίνητο. [γεγονός-αποτέλεσμα]
2.  Είπε τόσο άνοστα ανέκδοτο, [γεγονός-αιτία]
     ώστε δεν γέλασε κανείς. [γεγονός-αποτέλεσμα]
3.  Ήταν τόσο εύστροφος, [γνώμη-κρίση]
     που ήταν αδύνατο να τον ξεγελάσω. [γεγονός-αποτέλεσμα]
M
M