Τα είδη των ερωτήσεων
Ανάλογα με τον τρόπο που αξιοποιούμε τις ερωτήσεις, μπορούμε να τις χωρίσουμε σε τρεις ευρείες κατηγορίες (διάγραμμα 1):
• Ευθείες ερωτήσεις ολικής και μερικής άγνοιας.
• Πλάγιες ερωτήσεις ολικής και μερικής άγνοιας.
• Ρητορικές ερωτήσεις.
Διάγραμμα 1
Ευθείες ερωτήσεις ολικής και μερικής άγνοιας
Με τις ευθείες ερωτήσεις ολικής άγνοιας, ζητάμε από τον συνομιλητή μας να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει το περιεχόμενο ολόκληρης της πρότασης που διατυπώνουμε: να απαντήσει με ένα "ναι" ή ένα "όχι".
• Θα πάτε το καλοκαίρι διακοπές; [ΝΑΙ, ΟΧΙ]
Συχνά όμως δεν μπορούμε να απαντήσουμε με "ναι" ή με "όχι", επειδή δεν εξαρτώνται τα πάντα από τη θέλησή μας ή δεν είμαστε βέβαιοι. Μια απόφαση ή ένα σχέδιό μας μπορεί να ανατραπεί εξαιτίας των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών, ή ακόμη και των καιρικών συνθηκών. Στον διάλογο που ακολουθεί, ο Β επικαλείται παράγοντες που δεν μπορεί ο ίδιος να επηρεάσει:
Α. Θα έρθεις στη Μήλο;
Β. Αν κοπάσουν οι θυελλώδεις άνεμοι, θα έρθω την Τρίτη.
Άλλες φορές πάλι --για να αποφύγουμε τον ενοχλητικό έλεγχο-- προτιμάμε να κινηθούμε κάπου ανάμεσα στο "ναι" και στο "όχι". Οπότε, χρησιμοποιούμε λέξεις ή φράσεις όπως οι ακόλουθες: "ίσως", "μπορεί", "θα δούμε", "ποιος ξέρει", "μάλλον", "μάλλον όχι", "πιθανόν", "κατά πάσα πιθανότητα", "δεν νομίζω", κτλ.
Με τις ευθείες ερωτήσεις μερικής άγνοιας εστιάζουμε την προσοχή του ακροατή ή του αναγνώστη σε ένα συστατικό της πρότασης που διατυπώνουμε.
Μπορούμε δηλαδή να διατυπώσουμε ερωτήσεις σχετικά με το:
• Ποιος έγραψε αυτό το κείμενο;
• Τι είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή;
• Πού θα περάσεις τις διακοπές του Πάσχα;
• Πότε ήρθε ο αδελφός σου;
• Πώς θα λύσεις το πρόβλημα;
• Πόσο κοστίζει αυτό το φόρεμα;
• Γιατί δεν ήρθες μαζί μας;
κτλ.
Πλάγιες ερωτήσεις ολικής και μερικής άγνοιας
Με τις πλάγιες ερωτήσεις παραθέτουμε την ερώτηση που διατύπωσε ένα άλλο πρόσωπο.
Διατυπώνοντας την πλάγια ερώτηση, ερμηνεύουμε συνήθως και το ύφος του ομιλητή που τη διατύπωσε. Οπότε την αποδίδουμε με βάση την οπτική γωνία από την οποία την αντιληφθήκαμε.
Ρητορικές ερωτήσεις
Με τις ρητορικές ερωτήσεις εκφράζουμε τη γνώμη μας, με ερωτηματική μορφή.
Γι' αυτό λέμε συνήθως ότι ο ομιλητής ή ο συγγραφέας δεν περιμένει απάντηση.
Με τον ερωτηματικό τόνο, στόχος μας είναι να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του συνομιλητή ή του αναγνώστη, και στη συνέχεια να εξασφαλίσουμε την αποδοχή της άποψής μας.
Θα λέγαμε μάλιστα ότι η συναισθηματική ένταση και ο δραματικος τόνος με τα οποία φορτίζεται μερικές φορές η ρητορική ερώτηση την καθιστούν εντυπωσιακό και ισχυρό επικοινωνιακό μέσο.
--- Τι ώρα φεύγει το τρένο; [ευθεία ερώτηση]
--- Με ρώτησε τι ώρα φεύγει το τρένο.
--- Με ρώτησε τι ώρα θα φύγει το τρένο.
--- Ήθελε να μάθει τι ώρα φεύγει το τρένο.
Για τις πλάγιες ερωτήσεις ολικής άγνοιας χρησιμοποιούμε τα "αν", "μήπως", "μη τυχόν":
• Με ρώτησε αν θέλω να πεινάω.
• Με ρώτησε μήπως διάβασα το κείμενο που δημοσίευσα.
• Με ρώτησε μη τυχόν είδα το στυλό του.
Με τις πλάγιες ερωτήσεις μερικής άγνοιας μεταφέρουμε ευθεία ερώτηση μερικής άγνοιας όπως αυτές που διαβάσαμε προηγουμένως.