Η οργάνωση της εμπειρίας μας
Το να τοποθετούμε στην αρχή της πρότασης την οντότητα που βρίσκεται πιο κοντά σ’ εμάς αποτελεί μια εκδήλωση του τρόπου με τον οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες μας.
Παραδείγματα αυτής της οργάνωσης, εκτός από τις προτάσεις, παρατηρούμε σε σύνθετες λέξεις και σε συμπλέγματα φράσεων (που συνδέονται με τον σύνδεσμο “και”). Για παράδειγμα, σε μια συνταγή μαγειρικής, θα ακούσουμε (εικόνα 1):
• Αλατοπιπερώνετε και βάζετε το φαγητό στον φούρνο.
Σ’ ένα φαγητό, ρίχνουμε πρώτα αλάτι και ύστερα πιπέρι. Σπάνια θα δούμε να αντιστρέφεται αυτή η διάταξη αυτών των δραστηριοτήτων. Στο εστιατόριο, ζητάμε να μας φέρουν το “αλατοπίπερο”.
Το αλάτι τοποθετείται στην αρχή, επειδή αυτό χρησιμοποιούμε πιο συχνά στη μαγειρική.
Όταν συναντήσουμε στον δρόμο τον φίλο μας τον Γιώργο και κάποιον γνωστό του, τον Παναγιώτη, που βλέπουμε για πρώτη φορά, λέμε:
• Χθες είδα τον Γιώργο και τον Παναγιώτη.
Αυτό σημαίνει ότι ανακαλούμε στη μνήμη μας ευκολότερα και ταχύτερα το πρόσωπο με το οποίο έχουμε στενότερη σχέση, δηλαδή το πρόσωπο που έχει συνδεθεί με την καθημερινή μας εμπειρία.
Με ανάλογο τρόπο διαμορφώνουμε και τις σχέσεις μας με ό, τι μας περιβάλλει. Είμαστε όντα που δρουν, κινούνται και αγγίζουν τα πράγματα, που επιλέγουν, που αποφασίζουν, και επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τους άλλους.
Όλοι μας λίγο πολύ πιστεύουμε ότι αποτελούμε κέντρο ενός πεδίου δυνάμεων που αρχίζει από εμάς και εκτείνεται προς το περιβάλλον μας --όπως τα κύματα που σχηματίζει ένα βότσαλο που πέφτει πάνω στην ήρεμη επιφάνεια μιας λίμνης.
